I FSK 997/17 – Wyrok NSA
Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 997/17 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił w całości wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 lutego 2017 r. sygn. akt I SAB/Lu 30/16 w sprawie ze skargi M.P. na przewlekłe prowadzenie kontroli podatkowej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2014 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie. Jednocześnie zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie na rzecz M.P. zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzuty skargi kasacyjnej sformułowane przez skarżącego, tj. zarzuty uchybienia przez Sąd I instancji art. 141 § 4 oraz art. 134 § 1 p.p.s.a., należało uznać za zasadne. Sąd I instancji w zasadzie uchylił się od oceny tego, czy skarga na przewlekłość postępowania była zasadna, bowiem jego uzasadnienie pozostaje na poziomie takiego stopnia ogólności, że mogłoby funkcjonować w każdej sprawie, której przedmiotem byłaby bezczynność organu lub przewlekłość postępowania. Oprócz bowiem ogólnych i obszernych rozważań teoretycznych dotyczących instytucji przewlekłości brak jest wyspecyfikowania dokonywanych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. czynności oraz jakiejkolwiek ich analizy czasowej (łączny czas prowadzenia postępowania, ile razy i z jakich przyczyn było przedłużane, w jakich odstępach czasu wykonywane były poszczególne czynności, a jeśli okres pomiędzy nimi był znaczny, należało ocenić, czy stały za tym jakieś racjonalne przyczyny, czy też wynikały one z opieszałości samego organu), a także oceny przedmiotowych czynności i działań pod kątem ich zasadności i efektywności. Rację ma skarżący, że w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku trudno doszukać się bezpośredniego odniesienia się Sądu I instancji do przykładów wskazywanych przez podatnika. Nie wystarczą w tej materii wyjaśnienia Sądu koncentrujące się na kwestii zawiłości i skomplikowanego charakteru sprawy.
