II FSK 970/24 – Wyrok NSA
Wyrokiem z 9 października 2024 r., sygn. akt II FSK 970/24 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2024 r., sygn. akt I SA/Łd 146/24, w sprawie ze skargi S. sp. k. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2023 r., nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Spółka zwróciła się we wniosku o interpretację podatkową z pytaniem: czy jako płatnik w trakcie roku podatkowego, wypłacając komplementariuszom zaliczki na poczet udziału w zysku, ma obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego (PIT) na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT? W ocenie Spółki, obowiązek taki na niej nie ciążył, gdyż określenie wysokości podatku wymaga uprzedniego ustalenia podatku należnego za dany rok, co możliwe jest dopiero po jego zakończeniu.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem. Uznał, że już sama wypłata zaliczki powoduje powstanie przychodu u komplementariusza (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT), co skutkuje obowiązkiem pobrania zryczałtowanego podatku. Stanowiska tego nie podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi. Wobec czego, Dyrektor KIS wniósł skargę kasacyjną.
Naczelny Sąd Administracyjny również nie podzielił argumentacji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej. Przychylił się on do stanowiska WSA w Łodzi oraz argumentacji prezentowanej przez Kancelarię, uznając, że S. sp. k. jeżeli ustawa podatkowa przedmiotem opodatkowania czyni przychody z tytułu udziału w zysku, to za takie można uznać tylko świadczenie, do którego prawo wspólnik nabywa po zakończeniu roku podatkowego; zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu z udziału w zysku może zatem być pobrany wyłącznie od faktycznie osiągniętego przychodu z udziału w zysku – a nie od zaliczki na poczet tego zysku, którego wysokość w trakcie roku obrotowego nie jest jeszcze znana.
Naczelny Sąd Administracyjny nie dostrzegł naruszenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny prawa procesowego ani materialnego. Wobec powyższego, skarga kasacyjna organu podatkowego podlegała oddaleniu.
