III SA/Wa 1036/18 – Wyrok WSA w Warszawie

Wyrokiem z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1036/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia […] lutego 2018 r. nr […] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia 2008 r. do stycznia 2009 r. Jednocześnie zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz F. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 9.939 zł (dziewięć tysięcy dziewięćset trzydzieści dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

W przedmiotowej sprawie organy podatkowe kwestionowały tryb dokonania przez Spółkę rocznej korekty podatku naliczonego za 2007 r. dokonanej w rozliczeniu za styczeń 2008 r., a odnoszącego się do wydatków związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną oraz niepodlegającą opodatkowaniu. Zdaniem organów, z uwagi na dyspozycję art. 86 ust. 13 u.p.t.u. w przypadku faktur wystawionych na rzecz Spółki i otrzymanych w 2007 r., Skarżąca miała prawo dokonania korekt deklaracji za poszczególne okresy rozliczeniowe 2007 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. Po upływie tego terminu Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur w poszczególnych okresach 2007 r. Tym samym nie miała także prawa dokonać rocznej korekty podatku naliczonego za 2007 r., jaka wykazana została w korekcie deklaracji za styczeń 2008 r. złożonej w dniu 31 grudnia 2012 r. Nie zaistniały przy tym podstawy do odstąpienia od zastosowania przepisu art. 86 ust. 13 u.p.t.u., gdyż nie można Skarżącej uznać za „starannego podatnika”. Spółka stała na stanowisku, że w sprawie nie ma zastosowania norma wynikająca z art. 86 ust. 13 u.p.t.u., albowiem nie dokonywała ona korekty deklaracji za poszczególne okresy rozliczeniowe 2007 r., ale złożyła korektę deklaracji VAT-7 za styczeń 2008 r., w której dokonała m.in. rocznej korekty podatku naliczonego za 2007 r. zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 u.p.t.u. Korekta deklaracji za styczeń 2008 r. została zaś złożona z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 86 ust. 13 u.p.t.u. Ponadto Skarżąca z najwyższą starannością rozliczała podatek naliczony, uwzględniając stanowisko prezentowane w tym zakresie przez organy podatkowe, które to stanowisko okazało się błędne w świetle uchwały składu siedmiu sędziów NSA z 24 października 2011 r. I FPS 9/10.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał rację Spółce. Uznał za błędne stanowisko organów podatkowych, że przepis art. 86 ust. 13 u.p.t.u. ma zastosowanie do podatku naliczonego, do którego rozliczenia stosuje się proporcję opartą na strukturze sprzedaży na podstawie art. 90 ust. 2 w zw. z art. 91 ust. 3 u.p.t.u. Zdaniem Sądu, organy podatkowe pominęły także kwestie wynikające z zasad równości, proporcjonalności, prawa do zapłaty podatku w kwocie wynikającej z przepisów prawa oraz ochrony zaufania do państwa i stanowionego prawa. Nie zgodził się też ze stanowiskiem organów w zakresie w jakim stwierdziły, iż Skarżąca przy dokonywaniu rozliczeń podatku VAT działała w sposób niestaranny.