III SA/Wa 2744/23 – Wyrok WSA w Warszawie

Wyrokiem z 6 marca 2024 r., o sygn. III SA/Wa 2744/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 października 2023 r. nr. […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponadto Sąd przyznał Stronie zwrot kosztów postępowania sądowego. Tym samym WSA w całości przychylił się do żądań, reprezentowanej przez Kancelarię, Strony.

Skarżący zwrócił się w wniosku o interpretację podatkową z następującymi pytaniami: Czy działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych (testów automatycznych) stanowi działalność badawczo rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?; Czy Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskiwany ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (testów automatycznych) wytwarzanych i rozwijanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej z zastosowaniem 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?; Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, które są funkcjonalnie i bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych, takie jak wydatki na: zakup usług księgowych, raty leasingowe związane z umową leasingu operacyjnego samochodu osobowego oraz innych wydatków z tym związanych, składki na ubezpieczenia społeczne, usługi telekomunikacyjne, będzie mógł uwzględnić jako koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4a ustawy o PIT na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej? Zdaniem Skarżącego, odpowiedź na pytania interpretacyjne jest twierdząca.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej uznał, że zaprezentowane stanowisko jest prawidłowe w części  w części dotyczącej uznania działalności polegającej na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych (testów automatycznych) w latach 2019- 2022 za działalność badawczo-rozwojową oraz nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości skorzystania z ulgi IP Box za lata 2019-2022, w przypadku gdy ewidencja nie była prowadzona. Co więcej, zdaniem DIAS z uwagi, że w latach 2019-2022 r., jak i na moment złożenia wniosku, Skarżący nie prowadził odrębnej ewidencji (o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT) to nie może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiągniętych z tego tytułu według stawki 5% .

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie podzielił argumentacji organu podatkowego. Sąd przyznał rację naszej Kancelarii stwierdzając, że Organ naruszył art. 30ca w zw. z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. W wydanym rozstrzygnięciu Dyrektor KIS niezasadnie zakwestionował możliwość zastosowania stawki podatku 5% do dochodów osiąganych przez Skarżącego z kwalifikowanych IP z uwagi na to, że Skarżący nie wypełnia obowiązków wynikających z art. 30cb ustawy o PIT tj. nie prowadzi na bieżąco ewidencji.

W związku z powyższym WSA uchylił zaskarżoną interpretację indywidulaną, zaznaczając przy tym, że przy ponownym rozpoznaniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, DIAS winien uwzględnić ocenę Sądu zawartą w niniejszym wyroku.