III SA/Wa 2909/14 – Wyrok WSA w Warszawie
Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2909/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia […] lipca 2014 r. nr […] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn i stwierdził, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości. Jednocześnie zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz M.T. zwrot kosztów postępowania sądowego.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi była decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w W. utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji, na podstawie której Skarżącej odmówiono umorzenia zaległości podatkowej w podatku od spadku i darowizn z tytułu nabycia darowizny nieruchomości, gdyż w ocenie organów, po uwzględnieniu sytuacji życiowej, rodzinnej i majątkowej Strony, a w szczególności okoliczności, iż w wyniku darowizny nastąpiło przysporzenie w majątku Skarżącej, nie wystąpiły przesłanki ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego w rozumieniu art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. W ocenie Sądu skarga okazała się zasadna, bowiem zakres uznania administracyjnego nie jest uprawnieniem nieograniczonym, a dowolność w rozpoznawaniu wniosków o umorzenie zaległości podatkowych jest niedopuszczalna. Zdaniem Sądu poza swoistym rodzajem „spekulacji” co do możliwości finansowych Skarżącej w kontekście wywiązania się z obowiązku zapłaty zaległości podatkowej z tytułu otrzymanej darowizny, organy nie dokonały ani wnikliwego rozważenia całokształtu materiału dowodowego, ani też dostatecznie nie wyjaśniły okoliczności faktycznych, które winny być wzięte pod uwagę przy rozpoznaniu przedmiotowego wniosku o umorzenie zaległości podatkowej. Z uwagi na niewyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy, mających wpływ na ocenę przesłanki „ważnego interesu podatnika”, co miało wpływ na wynik sprawy zwłaszcza w kontekście sytuacji majątkowej, osobistej i rodzinnej Skarżącej, Sąd uznał, że decyzję należało uchylić z uwagi na naruszenie art. 12 oraz art. 187 § 1 O.p. w związku z art. 191 tej ustawy.
