III SA/Wa 409/20 – Wyrok WSA w Warszawie

Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 409/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia […] grudnia 2019 r. nr […], w przedmiocie podatku od towarów i usług za 2014 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia […] lipca 2019 r. nr […], ponadto zasądził od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz Strony kwotę 17.017 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga Kancelarii zasługiwała na uwzględnienie. W ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie odpowiadała prawu, ponieważ organ odwoławczy dopuścił się licznych uchybień procesowych, a naruszenia te mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

W przedmiotowej sprawie organ stwierdził, że podwykonawcy nie wykonali na rzecz skarżącego usług wyszczególnionych w zakwestionowanych fakturach, a zatem nie mógł on też sprzedać tych usług swoim klientom. Powyższe ustalenia nie zostały jednak dokonane w prawidłowy sposób, albowiem postępowanie w sprawie zostało przeprowadzone z naruszeniem art. 122, art. 187 § 1, oraz art. 191 o.p. Przykładowo organy podatkowe nie dokonały rzetelnej analizy wszystkich dowodów zgromadzonych w sprawie, które strona powołała jako te potwierdzające wykonanie przez nią usług na rzecz fakturowych odbiorców, pominęły przykładowo umowy, protokoły odbioru prac, potwierdzenia przelewów, zeznania świadków czy  dodatkową dokumentację transakcyjną taką jak oferty, czy zlecenia. W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że organy podatkowe nie mogą poprzestać wyłącznie na stwierdzeniu, że jeżeli strona nie nabyła usług od podwykonawców, to automatycznie nie mogła tez ich wykonać na rzecz swoich odbiorców. Takie wnioskowanie jest błędne. Stanowi bowiem wnioskowanie na zasadzie analogii, co jest niedopuszczalne i stanowi naruszenie przepisów ordynacji podatkowej, mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy.