Optymalizacja podatkowa dla Branży IT

Optymalizacja podatkowa dla Branży IT

Wygrane sprawy

17/04/2024

I SA/Łd 146/24 – wyrok WSA w Łodzi

Wyrokiem z 17 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Łd 146/24, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił interpretację indywidulną Dyrektora KIS z 27 grudnia 2023 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.775.2023.1.GG.

Podatnik reprezentowany przez Kancelarię – spółka komandytowa z branży transportowej – zaskarżył interpretację, w której organ uznał, że spółka jest zobowiązana pobrać zryczałtowany PIT już w momencie wypłacania zaliczek komplementariuszom na poczet zysku w ciągu roku podatkowego. Dyrektor KIS oparł swoją opinię na art. 24 ust. 5 ustawy o PIT, zgodnie z którym dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód faktycznie uzyskany z tego udziału. Organ ocenił, że wypłata zaliczek powstanie więc w momencie ich faktycznego uzyskania przez podatnika, tj. w trakcie roku podatkowego. Tym samym odebrał podatnikowi prawo do zastosowania odliczenia z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, które umożliwia komplementariuszom pomniejszenie podatku o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału w zysku spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki.

Z rozstrzygnięciem organu nie zgodził się WSA w Łodzi. Sąd przyznał rację podatnikowi, że do obliczenia wysokości podatku PIT od zaliczek wypłacanych komplementariuszom konieczne jest poznanie wysokości podatku CIT należnego od spółki za dany rok podatkowy. To zaś będzie możliwe dopiero po zakończeniu roku podatkowego. Sąd zwrócił uwagę, że choć w momencie uzyskania faktycznego przychodu przez komplementariuszy (moment wypłaty zaliczek) powstanie obowiązek podatkowy, nie oznacza to jednak obowiązku zapłaty podatku. Podatek należy uiścić dopiero w momencie przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe. Zobowiązanie podatkowe powstanie natomiast gdy będzie możliwość określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. Do określenia wysokości podatku niezbędne jest zastosowanie wszelkich możliwych odliczeń. Dlatego też, z uwagi na odliczenie przewidziane w art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, niemożliwe jest prawidłowe obliczenie wysokości podatku w trakcie roku podatkowego. Oznacza to, że obowiązek pobrania przez spółkę zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat komplementariuszom zaliczek na poczet zysku nie może powstać w trakcie roku, ponieważ musi uwzględnić wysokość podatku CIT spółki.

Uzyskany przez naszą Kancelarię wyrok potwierdza, że w sytuacji wypłaty komplementariuszom zaliczek na poczet zysku powinny być one opodatkowane dopiero po zakończeniu roku podatkowego, kiedy będzie możliwe zastosowanie odpowiedniego odliczenia. Wyrok wzmacnia ochronę podatników przed przedwczesnym pobieraniem podatku i w konsekwencji – uniemożliwianiem zastosowania przysługujących według prawa odliczeń.

21/11/2023

I FSK 1582/19 - Wyrok NSA

Wyrokiem z dnia 21 listopada 2023 r., sygn. akt I FSK 1582/19 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1036/18, w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2018 r. nr […].

Organy podatkowe kwestionowały w przedmiotowej sprawie tryb dokonania przez Spółkę rocznej korekty w zakresie podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną oraz niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (tzw. sprzedażą mieszaną). Spór dotyczył zasadności zastosowania art. 86 ust. 13 u.p.t.u. w sytuacji, gdy Spółka F. sp. z o.o.  złożyła korektę deklaracji za styczeń 2008 r. w dniu 31 grudnia 2012 r.

Zdaniem Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W., z uwagi na dyspozycję art. 86 ust. 13 u.p.t.u. w przypadku faktur wystawionych na rzecz Spółki i otrzymanych w 2007 r., Skarżąca miała prawo dokonywać korekt deklaracji za poszczególne okresy rozliczeniowe 2007 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. Po upływie tego terminu Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur w poszczególnych okresach 2007 r. Nie zaistniały przy tym podstawy do odstąpienia od zastosowania przepisu art. 86 ust. 13 u.p.t.u., gdyż nie można Skarżącej uznać za „starannego podatnika”.

Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił argumentacji Dyrektora Izby Administracji w W. Przychylił się on do stanowiska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. oraz argumentacji prezentowanej przez Kancelarię, uznając, że F. sp. z o.o. miała prawo do odliczenia podatku zarówno do zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi, jak i nie podlegającymi opodatkowaniu. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy art. 90 i 91 u.p.t.u., które są regulacją szczególną wobec ogólnej zasady wyrażonej w art. 86 u.p.t.u. Skoro termin z art. 86 ust. 13 u.p.t.u. nie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie, korekta deklaracji za styczeń 2008 r. wraz z korektą roczną podatku naliczonego za 2007 r. została złożona przed upływem terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny nie dostrzegł naruszenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny prawa procesowego ani materialnego. Wobec powyższego, skarga kasacyjna organu podatkowego podlegała oddaleniu.

16/11/2023

III SA/Wa 1938/23 – wyrok WSA w Warszawie

Wyrokiem z 16 listopada 2023 r., sygn. III SA/Wa 1938/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 16 czerwca 2023 r. o sygn. 0115-KDST2-2.4011.270.2023.2.AJZ.

Sprawa dotyczyła preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych z praw własności intelektualnej. Organ w zaskarżonej interpretacji odpowiedział na pytanie czy tworzenie i rozwijanie programów komputerowych (testów automatycznych) jest działalnością badawczo-rozwojową oraz czy dochód uzyskiwany z takiej działalności będzie mógł być opodatkowany preferencyjną stawką 5%.

Dyrektor KIS uznał, że co prawda tworzenie testów automatycznych stanowi działalność badawczo-rozwojową, nie może być jednak, w sytuacji podatnika, podstawą do skorzystania z ulgi IP Box. Nie został spełniony bowiem wymóg prowadzenia oddzielnej ewidencji wynikający z art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. Organ tłumaczył, że ewidencja powinna być prowadzona na bieżąco. Stworzenie jej dopiero przed rozliczeniem nie upoważnia do skorzystania z ulgi za lata 2019-2021.

Z opinią taką nie zgodził się WSA w Warszawie, który przychylając się do argumentacji Kancelarii, stwierdził, że ewidencja wcale nie musi być prowadzona na bieżąco. Obowiązek taki nie wynika wprost z przepisów, a nie istnieje żadna ogólna zasada prawna dotycząca ewidencji, która wymagałaby prowadzenia ich na bieżąco. Dlatego ewidencja może być wykonana na moment rozliczenia.

Tym samym wzmocniona została linia orzecznicza sądów administracyjnych, które już nieraz odnosiły się do braku obowiązku prowadzenia na bieżąco ewidencji w przypadku ulgi IP Box. Mimo to organy skarbowe wciąż trzymają się swojej interpretacji przepisów. Pokazuje to, że czasami nawet wyjaśnione przez sądy kwestie są podważane przez organy i warto korzystać z sądowej kontroli działalności organów administracji publicznej.

27/07/2023

III FSK 1342/22 - Wyrok NSA

Wyrokiem z dnia 27 lipca 2023 r., sygn. akt III FSK 1342/22 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 1713/20 w sprawie ze skargi W. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lipca 2020 r. nr […].

Sprawa dotyczyła orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności osoby trzeciej wraz ze spółką za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług.

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz argumentację Kancelarii zaprezentowaną w odpowiedzi na skargę kasacyjną, że w toku postępowania podatkowego doszło do naruszenia art. 116 § 1 o.p. oraz art. 127 o.p. Organ II instancji badając tzw. pozytywną przesłankę odpowiedzialności (bezskuteczność egzekucji z majątków spółki) nie zweryfikował w sposób wystarczający podniesionej przez członka zarządu kwestii istnienia przysługującej spółce wymagalnej wierzytelności wynikającej z prawomocnego orzeczenia Sądu Apelacyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że organ zgodnie z art. 127 o.p. miał obowiązek uwzględnić tę okoliczność i ocenić jej wpływ na bezskuteczność egzekucji, tym bardziej, że zaistniała ona w czasie postępowania drugoinstancyjnego. Dyrektor IAS nie czyniąc tego w sposób bezpośredni naruszył przepisy prawa.

Powyższa sprawa pokazuje, że nawet na pozór oczywiste fakty przemawiające na korzyść strony postępowania podatkowego mogą zostać odmiennie ocenione przez organy. W tym przypadku organy za sporną uznały bowiem wierzytelność stwierdzoną prawomocnym wyrokiem Sądu. Niestety taki sposób działania organów podatkowych nie jest niczym szczególnym i nie powinien on powodować rezygnacji z obrony swoich interesów. Wręcz przeciwnie zaangażowanie profesjonalnej Kancelarii pozwoli w sposób właściwy uwypuklić uchybienia w działaniu organów oraz podkreślić istotne fakty, kluczowe dla rozstrzygnięcia sprawy.

Poznaj wszystkie